1،ترکیب اصلی ربات ها
بدنه ربات عمدتاً از قسمت های زیر تشکیل شده است:
1. ساختار مکانیکی: ساختار مکانیکی یک ربات اساسی ترین جزء آن است که شامل اتصالات، شاتون ها، براکت ها و غیره می شود. طراحی سازه های مکانیکی به طور مستقیم بر عملکرد حرکت، ظرفیت بار و پایداری ربات ها تأثیر می گذارد. سازه های مکانیکی متداول شامل سری، موازی و هیبرید می باشد.
2. سیستم درایو: سیستم محرک منبع انرژی ربات است که وظیفه تبدیل انرژی الکتریکی یا هیدرولیکی به انرژی مکانیکی و هدایت حرکت مفاصل مختلف ربات را بر عهده دارد. عملکرد سیستم رانندگی مستقیماً بر سرعت حرکت، دقت و پایداری ربات تأثیر می گذارد. روش های متداول رانندگی شامل درایو موتور الکتریکی، درایو هیدرولیک و درایو پنوماتیک است.
3. سیستم حسگر: سیستم حسگر یک جزء کلیدی برای روبات ها برای به دست آوردن اطلاعات محیطی خارجی از جمله حسگرهای بصری، حسگرهای لمسی، حسگرهای نیرو و غیره است. عملکرد سیستم حسگر به طور مستقیم بر توانایی درک، توانایی تشخیص و توانایی تطبیق تأثیر می گذارد. از ربات
4. سیستم کنترل: سیستم کنترل مغز ربات است که وظیفه پردازش اطلاعات جمع آوری شده توسط سنسورهای مختلف، تولید دستورالعمل های کنترلی بر اساس الگوریتم های کنترل از پیش تعیین شده و هدایت سیستم رانندگی برای دستیابی به حرکت ربات را بر عهده دارد. عملکرد سیستم کنترل مستقیماً بر دقت کنترل حرکت، سرعت پاسخ و پایداری ربات تأثیر می گذارد.
5. رابط تعامل ماشین انسان: رابط تعامل انسان و ماشین پلی برای کاربران و ربات ها برای ارتباط اطلاعات از جمله تشخیص صدا، صفحه نمایش لمسی، کنترل از راه دور و غیره است. طراحی رابط تعامل انسان و کامپیوتر به طور مستقیم بر راحتی و راحتی عملکرد کاربر روبات ها تاثیر می گذارد.
2،عملکرد روبات ها
با توجه به سناریوهای کاربردی مختلف و الزامات وظیفه، بدن ربات می تواند عملکردهای زیر را به دست آورد:
1. کنترل حرکت: از طریق کار مشترک سیستم کنترل و سیستم رانندگی، حرکت دقیق ربات در فضای سه بعدی از جمله کنترل موقعیت، کنترل سرعت و کنترل شتاب حاصل می شود.
2. ظرفیت بار: بر اساس سناریوهای کاربردی مختلف و الزامات کار، بدنه ربات را با ظرفیت های بار متفاوت طراحی کنید تا نیازهای وظایف کاری مختلف را برآورده کند.مانند جابجایی، مونتاژ و جوشکاری.
3. توانایی ادراک: به دست آوردن اطلاعات محیطی خارجی از طریق سیستم های حسگر، دستیابی به عملکردهایی مانند تشخیص اشیا، محلی سازی و ردیابی.
4. توانایی تطبیقی: با پردازش و تجزیه و تحلیل بلادرنگ اطلاعات محیطی خارجی، می توان به تنظیم خودکار و بهینه سازی الزامات کار دست یافت و کارایی و سازگاری روبات ها را بهبود بخشید.
5. ایمنی: با طراحی دستگاه های حفاظت ایمنی و سیستم های تشخیص عیب، از ایمنی و قابلیت اطمینان ربات در حین کار اطمینان حاصل کنید.
3،روند توسعه روبات ها
با پیشرفت مداوم فناوری، بدنه ربات ها در جهت های زیر در حال توسعه هستند:
1. سبک وزن: به منظور بهبود سرعت حرکت و انعطاف پذیری ربات ها، کاهش وزن آنها به یک جهت تحقیقاتی مهم تبدیل شده است. با استفاده از مواد جدید، بهینه سازی طراحی ساختاری و فرآیندهای ساخت، می توان به وزن سبک بدنه ربات دست یافت.
2. هوش: با معرفی فناوری هوش مصنوعی، ربات ها می توانند درک، تصمیم گیری و توانایی های یادگیری خود را بهبود بخشند و به استقلال و هوش دست یابند.
3. مدولارسازی: از طریق طراحی مدولار، بدنه ربات را می توان به سرعت مونتاژ و جدا کرد و هزینه های تولید را کاهش داد و راندمان تولید را بهبود بخشید. در همین حال، طراحی ماژولار برای بهبود مقیاس پذیری و قابلیت نگهداری ربات ها نیز مفید است.
4. شبکه سازی: از طریق فناوری شبکه، به اشتراک گذاری اطلاعات و کار مشترک بین روبات های متعدد به دست می آید و کارایی و انعطاف پذیری کل سیستم تولید را بهبود می بخشد.
به طور خلاصه، به عنوان پایه و اساس فناوری ربات، ترکیب و عملکرد بدنه ربات به طور مستقیم بر عملکرد و کاربرد ربات تأثیر می گذارد. با توسعه مداوم فناوری، روبات ها به سمت مسیرهای سبک تر، هوشمندتر، مدولارتر و شبکه ای تر حرکت خواهند کرد و ارزش بیشتری برای بشریت ایجاد می کنند.
زمان ارسال: ژانویه 22-2024
