محدودیت ها و چالش های کاربرد ربات های صنعتی

3- سازگاری محدود
ربات های صنعتی معمولاً برای کارهای تولیدی خاص طراحی می شوند و سازگاری آنها نسبتاً محدود است. هنگامی که وظایف تولید تغییر می کند، ربات های صنعتی ممکن است نیاز به برنامه ریزی مجدد، تنظیم و یا حتی جایگزینی با تجهیزات جدید داشته باشند. برای شرکت ها، این نه تنها هزینه ها را افزایش می دهد، بلکه ممکن است بر پیشرفت تولید نیز تأثیر بگذارد.
به عنوان مثال، زمانی که اندازه، شکل، یا الزامات فرآیند یک محصول تغییر می کند، ربات های صنعتی ممکن است نیاز به برنامه ریزی مجدد و تنظیم برای انطباق با وظایف جدید تولید داشته باشند. اگر تغییرات قابل توجهی وجود داشته باشد، ممکن است نیاز به تعویض وسایل، ابزار، حسگرها و سایر اجزای ربات یا حتی تعویض کل ربات باشد. برای شرکت ها، این یک فرآیند نسبتا خسته کننده و زمان بر است.
علاوه بر این، ربات‌های صنعتی ممکن است هنگام انجام وظایف پیچیده تولید با مشکلاتی مواجه شوند. به عنوان مثال، در برخی از کارهای تولیدی که نیاز به انعطاف و خلاقیت بالایی دارند، مانند تولید صنایع دستی، طراحی لباس و غیره، ربات های صنعتی ممکن است نتوانند از عهده آنها برآیند. این به این دلیل است که ربات های صنعتی معمولاً طبق برنامه های از پیش تعیین شده عمل می کنند و فاقد انعطاف پذیری و خلاقیت انسانی هستند.
4- مسائل امنیتی
ربات‌های صنعتی ممکن است در حین کار، تهدیدی برای اپراتورها و محیط اطراف باشند. به عنوان مثال،حرکت روبات ها با سرعت بالاممکن است منجر به تصادفات شود و پنجه ها یا ابزار ربات ها ممکن است باعث آسیب به اپراتورها شود. علاوه بر این، روبات‌ها ممکن است در حین کار صدا، لرزش و تشعشعات الکترومغناطیسی تولید کنند که می‌تواند بر سلامت فیزیکی اپراتورها تأثیر بگذارد.
به منظور اطمینان از عملکرد ایمن ربات های صنعتی، شرکت ها باید یک سری اقدامات ایمنی را انجام دهند. به عنوان مثال، نصب وسایل حفاظت ایمنی، نصب علائم هشدار ایمنی و ارائه آموزش ایمنی به اپراتورها. اگرچه این اقدامات می تواند به طور موثر خطرات امنیتی را کاهش دهد، اما هزینه و دشواری مدیریت شرکت ها را نیز افزایش می دهد.
5- فقدان ادراک و قدرت قضاوت انسان
اگرچه روبات‌های صنعتی می‌توانند اطلاعات خاصی را از طریق حسگرها و سایر دستگاه‌ها به دست آورند، اما توانایی‌های درک و قضاوت آنها در مقایسه با انسان‌ها محدود است. در برخی از کارهای تولیدی که نیاز به درک و توانایی های قضاوت انسان دارند، مانند بازرسی کیفیت، تشخیص عیب و غیره، ربات های صنعتی ممکن است نتوانند از عهده آنها برآیند.
به عنوان مثال، در فرآیند بازرسی کیفیت، انسان می تواند کیفیت محصولات را از طریق حواس مختلف مانند بینایی، شنوایی، لامسه و غیره قضاوت کند. ربات های صنعتی معمولاً فقط می توانند پارامترهای فیزیکی مانند اندازه، شکل و وزن محصولات را از طریق حسگرها تشخیص دهند. و ممکن است نتواند به طور دقیق عیوب سطحی، عیوب داخلی و سایر مسائل را تشخیص دهد. در فرآیند تشخیص عیب، انسان می تواند با تجربه و قضاوت علت و محل عیوب را تعیین کرده و اقدامات مربوطه را برای ترمیم آنها انجام دهد. با این حال، ربات‌های صنعتی معمولاً فقط می‌توانند تشخیص و تعمیر عیب را طبق برنامه‌های از پیش تعیین‌شده انجام دهند و برای برخی از مشکلات پیچیده خطا، ممکن است نتوانند به طور دقیق قضاوت و رسیدگی کنند.
به طور خلاصه، اگرچه ربات‌های صنعتی مزایای زیادی در کاربرد دارند، اما محدودیت‌هایی نیز وجود دارد. این محدودیت ها نه تنها تاثیر می گذاردترویج و کاربرد ربات های صنعتی، بلکه چالش های خاصی را برای توسعه صنعت تولید ایجاد می کند. به منظور استفاده کامل از مزایای ربات‌های صنعتی و غلبه بر محدودیت‌های آن‌ها، شرکت‌ها و مؤسسات تحقیقاتی نیاز به نوآوری و توسعه مداوم فناوری‌ها برای بهبود عملکرد و سازگاری روبات‌های صنعتی، کاهش هزینه‌ها و مشکلات عملیاتی آن‌ها و تقویت مدیریت ایمنی و نظارت دارند. ربات های صنعتی برای اطمینان از عملکرد ایمن آنها. تنها از این طریق ربات های صنعتی می توانند نقش بیشتری در صنعت تولید ایفا کنند و تحول، ارتقاء و توسعه پایدار صنعت تولید را ارتقا دهند.